divan edebiyatı özellikleri ne demek?

Divan Edebiyatı Özellikleri

Divan edebiyatı, 13. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar süren, saray ve yüksek zümre çevresinde gelişen, kendine özgü kuralları ve estetiği olan bir edebiyat geleneğidir. İşte Divan edebiyatının temel özellikleri:

• Dil ve Üslup:

  • Arapça ve Farsça kelime ve tamlamalarla yüklü, süslü ve sanatlı bir dil kullanılır. Anlaşılması güç, ağdalı bir yapıdadır.
  • Mazmun adı verilen kalıplaşmış, sembolik ifadeler sıkça kullanılır.
  • Seci (düz yazıda kafiye) önemli bir üslup unsurudur.

• Konular:

  • Aşk, şarap, din, tasavvuf, övgü, yergi gibi konular işlenir.
  • Aşk genellikle platonik ve ulaşılamazdır.
  • Tasavvuf etkisi belirgindir.
  • Gerçek hayattan ziyade, idealize edilmiş bir dünya tasvir edilir.

• Nazım Biçimleri:

  • Arap ve Fars edebiyatından alınan nazım%20biçimleri kullanılır (Gazel, Kaside, Mesnevi, Terkib-i Bent, Terci-i Bent, Müstezat, Şarkı vb.).
  • Aruz%20ölçüsü temel ölçüdür.
  • Kafiye ve redif kullanımı önemlidir.

• Sanat Anlayışı:

  • Sanat için sanat anlayışı hakimdir. Amaç, güzellik yaratmak ve estetik zevk vermektir.
  • Bireysellikten ziyade, geleneksel kalıplara bağlılık esastır.
  • Tecnis, tevriye, cinas gibi söz sanatları sıkça kullanılır.

• Edebiyat ve Toplum:

  • Toplumsal sorunlara pek değinilmez.
  • Saray ve çevresinin zevklerine hitap eder.
  • Halk edebiyatından farklı olarak, daha seçkinci (elitist) bir yapıdadır.

• Şairler:

  • Divan edebiyatının önemli temsilcileri arasında Fuzuli, Baki, Nedim, Nef'i, Şeyhi, Nabi gibi isimler bulunur.
  • Şairler, şiirlerini divan adı verilen eserlerde toplarlar.